SPÆNSKA ELDHÚSIÐ
Matarmenning Spánar er eins fjölbreytt og landslagið, með háum fjallgörðum, sléttum og ströndum sem öldurnar kyssa á hverjum degi.
Íbúarnir og sagan hafa ekki síðri áhrif, Spán byggja nokkur þjóðarbrot og sögulega er samsetningin enn fjölbreyttari. Fönikíumenn, Rómverjar og Arabar eru allt þjóðir sem hafa ráðið yfir hluta Spánar og með tilheyrandi áhrifum á matarhefðir.
Fjöldi hráefna sem einkenna spænska eldhúsið koma frá hinum og þessum heimshornum. Tómatar og paprika frá nýlendunum fyrrverandi í Suður Ameríku, saffran frá Mið-Austurlöndum að ógleymdum vínberjunum sem bárust frá botnið miðjarðarhafs, sem Spánverjar hafa svo sannarlega nýtt til fullnustu, en Spánn er þriðja stærsta vínframleiðsluland í heimi.
Katalónía
Katalónskur matur er greinilegt afsprengi landslagsins og fjölbreyttur eftir því. Þar má nefna ferskt sjávarfang á borð við ostrur frá óshólmum Ebru og smokkfisk sem er borinn fram með bikasvörtum hrísgrjónum elduðum í bleki fisksins. Annar fiskur sem er þó ekki uppruninn í Miðjarðarhafinu og er í miklum hávegum hafður er íslenskur saltfiskur, sem er gjarnan borðaður hrár í salati með lauk, ólífum og papriku eða bakaður með hvítlauk.
Kássur með kjúklingabaunum og hægelduðum kjötbitum, sem eiga rætur sínar að rekja til fjallanna innar í ríkinu þar sem kuldinn bítur á veturna, eru ekki síður vinsælar. Sem og sniglarnir, sem ólíkt hjá nágrönnum þeirra í Frakklandi eru oft bakaðir í sósu úr tómötum og kryddjurtum.
Romesco sósan, sem er upprunnin frá Katalóníu, er líklega þekktasta afurð Katalóníu. Hún inniheldur tómat, möndlur og hvítlauk og er gjarnan borin fram með grilluðu grænmeti. Þá sérstaklega svæðisbundinni tegund af blaðlauk sem heitir calcot. Sá er í svo miklum hávegum hafður að óteljandi samnefndnar veislur eru haldnar á vorin þar sem laukurinn og sósan eru í aðalhlutverki.
Punkturinn yfir i-ið er líklega hráskinkan, ólífurnar (alberquina er sú algengasta í Katalóníu og úr henni er framleidd sérstaklega góð ólífuolía), svo ekki séð talað um bæði vínið sem er framleitt í gífurlegu magni í héraðinu og vermútinn, sem er styrktur og kryddaður drykkur helst drukkinn fyrir hádegi á sunnudögum með ólífum og pikkluðum smáfiski.
